โป๊ะแตกกลาง โหนกระแส ลูกน้องเก่าพิมรี่พาย ลั่น โรงงานน้ำปลาร้าไม่ผิด น้ำตาไหลพ้นมลทิน

โป๊ะแตกกลาง โหนกระแส ลูกน้องเก่าพิมรี่พาย ลั่น โรงงานน้ำปลาร้าไม่ผิด ร้องไห้พ้นตราบาป

กำลังเป็นกรณีดัง กับเรื่องราวของโรงงานน้ำปลาร้า ที่ออกมากล่าวว่าพิมรี่พาย เทออร์เดอร์ที่สั่งไว้ จนกระทั่งโรงงานน้ำปลาร้าติดหนี้ติดสิน 14 ล้าน วันนี้ 6 เดือนกรกฎาคม 2566 ในรายการโหนกระแส คุณต่ายแล้วก็คุณกบ 2 โรงงานน้ำปลาร้าที่ได้รับผลพวง ได้ออกมาเปิดเผยถึงหัวข้อนี้แล้ว

คุณต่าย คู่ค้าพิมรี่พาย ลงทุน 20 ล้าน สร้างโรงงานผลิตน้ำปลาร้า นึกว่าได้ดิบได้ดีลใหญ่ พบเทตั้งแต่สั่งสินค้าล็อต 2

คุณกบแล้วก็คุณต่ายรู้จักกัน จากการที่คุณกบเคยสอนสูตรปลาร้าคุณต่ายกระทั่งคุณต่ายตั้งตัวได้ แล้วก็ทำโรงงานน้ำปลาร้า วันหนึ่งมีคนโทร. หาคุณต่าย แม้กระนั้นไม่พูดว่าเป็นใครกันแน่ พูดว่าต้องการผลิตปลาร้าวันละ 500,000-600,000 ขวด แม้กระนั้นโรงงานคุณต่ายผลิตได้จริงเพียงแค่วันละหลักหมื่นขวด ก็เลยมีการถามว่าคุณต่ายมีโรงงานอื่นไหม ทำให้คุณต่ายเสนอแนะงานไปที่คุณกบ (โรงงานปลาร้าแม่ประกาศ) อันเป็นโรงงานปลาร้าระดับประเทศ ต่อจากนั้นก็เลยกล่าวว่าผู้ที่ติดต่อมาเป็นผู้จัดการของพิมรี่พาย คุณกบก็ไปดีลกับพิมรี่พาย พิมรี่พายพูดว่า คุณพร้อมที่จะเดินไปกับพวกเราไหม หว่านล้อม คุณกบ คุณต่าย ให้สร้างโรงงานทุกๆอย่าง

คุณต่ายเพียงพอทราบเพราะฉะนั้น ก็ดีแล้วใจใหญ่ เพราะว่าตนเป็นเอฟซีพิมรี่พายอยู่แล้ว ตนพร้อมจะลงทุน มีความรู้สึกว่าได้ดีลใหญ่อย่างใหญ่โต คุณต่ายมีโรงงานอยู่แล้วแต่ไม่พอ คุณต่ายเลยเอาเงินเก็บลงทุน 20 ล้าน เปิดโรงงานใหม่เพื่อผลิตของให้พิมรี่พาย พิมรี่พายปรารถนากำลังในการผลิตให้ได้ 1 แสนขวดต่อวัน

แล้ว คุณต่ายก็เลยไปกู้นอกระบบมา 2 ล้าน ขึ้นโรงงานด้วย ลงทุนทั้งสิ้น 20 ล้าน ก็เข้าไปสู่แนวทางการผลิต พิมปรี่พายลองสูตรโรงงานของคุณต่ายแล้วโอเค พิมปรี่พายบอกส่งสินค้าล็อตแรก 1 ม.ย. 2564 และก็สามารถส่งล็อตแรกได้ตรงเวลา และก็ส่งล็อตแรก 60,000 ขวด ชำระเงินครบไม่มีหนี้สินค้างกัน หลังจากนั้นเป็นต้นมาที่ล็อต 2 ว่าจ้างผลิต 60,000 ขวดอีก พิมรี่พายกลับไม่เอา แม้ว่าจะผลิตแล้ว ในขณะที่รถจะขึ้นของแล้วแต่โดนแคนเซิล ด้วยเหตุว่ากล่าวว่าทำแล้วมันเค็ม ตนเลยอธิบายว่า เมื่อก่อนทำตำส้ม 2 ทัพพี แต่พิมเทจริง 4 ทัพพี มันก็จำต้องเค็ม พวกเราทำโรงงานมีมาตรฐานวัด แต่ว่าพิมรี่พายใช้ปากลอง

เมื่อเป็นอย่างนั้น คุณต่ายที่ลงทุนไป 20 ล้าน จำเป็นต้องไปพบพิมรี่พาย ลงจากร้อยเอ็ดมาที่ กรุงเทพมหานคร มาไหว้ขอ ขอให้ลองเองต่อหน้าต่อตาว่าพิมรี่พายอยากได้แบบไหน พวกเราก็ไปกลับมาทำมาใหม่ จนถึงวันสุดท้ายที่มา พิมรี่พายพูดว่า เอาสูตรนี้แหละ เอาไปเลยคนละ 10 ล้านขวดเลยไหม โดยการยึด PO เก่า รวมทั้งให้ดีลกับจัดซื้อของพิมรี่พายเอง

พิมรี่พาย อยากได้ผลิตน้ำปลาร้า 10 ล้านขวด ลงทุนสร้างโรงงานใหม่ เพียงพอจะผลิตเข้าไป พบสัญญาทาสจนไม่กล้าเซ็น

ส่วนของคุณกบนั้นเมื่อพิมรี่พายอยากได้ของล็อตใหญ่มาตรฐานคุณกบเลยลงมาพบพิมรี่พายที่กรุงเทพมหานครรวมทั้งไปเจอะกันที่ร้านขายกาแฟท้ายที่สุดพิมรี่พายไปเจอะกันที่โรงงานที่ขอนแก่นเมื่อเข้าโรงงานของเจ๊กบ พิมรี่พายกล่าวว่าจะมีการทำโปรโมชั่นเปิดฝาน้ำปลาร้าอยากให้มีการผลิตน้ำปลาร้า10 ล้านขวดขอกำลังการสร้าง5 แสนขวดต่อวันคุณกบเลยกล่าวว่าไม่มีโรงงานไหนทำเป็นโรงงานตนมีมาตรฐานมากที่สุดในประเทศพิมรี่พายขอซื้อโรงงานนี้แต่ว่าคุณกบขายไม่ออกด้วยเหตุว่าเป็นของเชื้อสายและก็คุณกบจำเป็นต้องสนใจแบรนด์เล็กที่ผลิตกับคุณกบด้วยโรงงานตนกำเนิดได้น่าฟังแบรนด์เล็กคุณกบเลยบอกพิมรี่พายว่าจะเอาที่มาสร้างโรงงานใหม่ผลิตน้ำปลาร้าให้พิมรี่พายโดยเฉพาะอย่างยิ่ง

ในขณะที่สร้างโรงงานขึ้นเสาเอกเสาโท คุณกบก็รายงานความก้าวหน้าให้ตลอดจากเดิมเสนอขอทั้งหมดทั้งปวง10 ล้านขวดก่อนลดมาคนละ3 ล้านแบ่งระหว่างคุณกบรวมทั้งคุณต่าย เมื่อทำไม่ได้ก็เลยขอลดออร์เดอร์คุณกบผลิตได้เพียงแค่1 ล้านขวดคุณต่ายผลิตได้7 แสนขวดพวกเราขอส่งวันละ5 หมื่นขวดแต่ว่าพอเพียงจะเริ่มผลิตมีการส่งคำสัญญามาให้เซ็น16 ฉบับกลับทำให้พบว่ามันเป็นสัญญาทาสทำโน่นทำนี่มิได้เป็นปรับดังเช่นว่าถ้าหากส่งของไม่ทันปรับ75% จนกระทั่งมีความรู้สึกว่าถ้าหากจะเขียนขนาดนี้ยึดโรงงานตนไปเลยทำให้ทางคุณกบรวมทั้งคุณต่ายไม่กล้าเซ็น

โรงงานน้ำปลาร้า เปิดเผย พิมรี่พาย เอาฉลากที่กำหนดโรงงานหนึ่ง ไปติดอีกโรงงาน โดนเทครั้งใหญ่อย่างใหญ่โต มารับไม่ถูกถูกใจด้วย

ราคาที่เสนอซื้อเป็น เงินลงทุนขวดละ 12.80 เงิน (โรงงานคุณต่าย) รวมทั้ง 13 บาท (โรงงานคุณกบ) ผลเป็นคุณกบจะได้ 13 ล้านบาท คุณต่ายจะได้ 9 ล้านบาทกว่า เมื่อคุณต่ายทักหา กลับพยายามพูดว่าจัดการคลังสินค้า ทักนานๆไปไม่ตอบ

เมื่อถามคุณกบและก็คุณต่ายว่า อยากได้อะไร คุณกบพูดว่า ตนไม่เคยคิดที่จะฟ้อง แม้กระนั้นพูดว่าผลิตภัณฑ์คุณกบไม่มีมาตรฐาน มันไม่ใช่ ตนต้องการเรียกร้องความเที่ยงธรรม รวมทั้งให้พิมรี่พายใช้ ทั้งยังค่าผลิตภัณฑ์ 1 ล้านขวด 13 ล้านบาท ค่าก่อสร้างโรงงาน ค่าเครื่องมือ ค่าพาหนะที่ออกมาเพื่อวิ่งน้ำปลาร้าให้พิมรี่พายโดนเฉพาะ โดยค่าโรงงาน+รถยนต์ 7 ล้าน รวมทั้งสิ้น 20 ล้านบาท

คุณต่ายอยากได้ค่าผลิตภัณฑ์ และก็มีฉลากของบริษัทไปสวมให้โรงงานอื่น เพราะว่าหากจะส่งออกเมืองนอกจะต้องใช้เอกสาร เมื่อเช็กแล้วไม่ใช่ ทำให้ทราบว่า พิมรี่พายว่าจ้างผลิตน้ำปลาร้า 4 เจ้า โรงงานของคุณต่ายแล้วก็คุณกบมี อย. ส่วนอีก 2 เจ้า ยังไม่มี อย. แล้วก็พบว่าฉลากที่พิมปรี่พายเป็นคนออก บอกว่าผลิตภัณฑ์ผลิตที่โรงงานคุณกบรวมทั้งคุณต่าย ได้เอาไปสวมให้โรงงานอื่น โรงงานอื่นโพสต์เนื้อความส่งสินค้าได้มากมาย แม้กระนั้นคุณกบรวมทั้งคุณต่ายได้แต่ว่านั่งมองดูโรงงานอื่นผลิต แล้วเอาฉลากที่กล่าวว่าผลิตที่โรงงานของตนไปสวม

ลำไย อดีตพนักงานพิมรี่พาย ชี้ หัวข้อนี้คือเรื่องของในบริษัท โรงงานน้ำปลาร้าไม่ผิด จนกระทั่งคุณกบร้องไห้

ด้าน คุณลำไย อดีตพนักงานของพิมรี่พาย พูดว่า ตนรู้ดีว่ามีการเปิด PO แต่ว่าไม่อาจจะรับผลิตภัณฑ์ได้ อีกทั้งประเด็นการส่งสินค้า ผู้กระทำระจายผลิตภัณฑ์ ปัญหาเกิดขึ้นได้เนื่องมาจากการที่คนหนึ่งดีล คนหนึ่งสั่งงาน เมื่อยกเลิกสั่งงาน จะต้องยกเลิกหมด หัวข้อนี้ซัพพลายเออร์ไม่ผิด (คุณกบร้องไห้)

ส่วนเรื่องที่พิมรี่พายอ้างถึงว่า มีปัญหาประสิทธิภาพนั้น ไม่ใช่ข้อเท็จจริง ซัพพลายเออร์มี อย. ถูก ส่วนเอาฉลากไปสวมนั้นไม่ขอตอบ แต่ว่ามีการผลิตรวมทั้งนำส่งเพื่อกระจัดกระจายผลิตภัณฑ์อีกโลเคชั่นหนึ่ง ส่วน 4 โรงงานที่ดีลนั้น 1 โรงงานมีแน่ๆ ส่วนอีก 3 นั้นตนไม่รู้

โต้หัวข้อ แชตพิมรี่พาย เอาแชตเก่ามาลงกระทั่งรู้ผิด ในขณะที่ทำความเข้าใจจนกระทั่งออกใบ PO แต่ว่ามาบอกว่า ไม่มีมาตรฐาน

ดังนี้ ในรายการได้มีการเปิดไลฟ์ของพิมรี่พาย ที่พิมรี่พายเอาแชตมาเปิด แล้วก็พูดว่าโรงงานของคุณต่ายและก็คุณกบ ผลิตผลิตภัณฑ์ไม่มีมาตรฐาน พิมรี่พายรับไว้มิได้ ในขณะที่แชตนั้นระบุวันที่ 2 เดือนพฤษภาคม 2564 ซึ่งสถานะการณ์ภายหลังแชตนี้ เป็นคุณต่ายรวมทั้งคุณกบลงไปคุยกับพิมรี่พายที่ กรุงเทพมหานคร เพื่อขอให้พิมรี่พายช่วยคุยรวมทั้งแก้ไขว่าจะเอาแบบไหน จนตราบเท่าตกลงกันได้ พิมรี่พายเปิด PO. วันที่ 19 เดือนพฤษภาคม นั่นแปลว่า แชตทืี่เอามาโชว์นั้นเป็นแชตเก่าแล้ว

ทนายความยืนยัน บางทีอาจเอาผิดพิมรี่พายยาก โรงงานไม่มีข้อตกลง ผลิตภัณฑ์บางทีอาจหมดอายุความ

อย่างไรก็แล้วแต่ ทางฝั่งทนายความแก้วได้มามีความคิดเห็นว่า หัวข้อนี้จะต้องแบ่งเป็นหลายส่วนเป็นเรื่องผลิตภัณฑ์ จำเป็นต้องไปดูที่ข้อจำกัดการสั่งว่าจ้างว่าเช่นไร อาทิเช่น ก่อนผลิตควรมีการคิวซีโดนการลอง ถ้าหากลองแล้วก็อนุมัติการสร้างจะต้องเป็นไปอย่างนั้น ถ้าเกิดเป็นไปตามที่อ้างถึงว่า ลองแล้ว พึงพอใจแล้ว นายจ้างจำเป็นต้องสารภาพผลิตภัณฑ์ที่ได้ผลิตไป จะมางอแงที่ตรงนี้มิได้ เนื่องจากว่ามอบหมายให้ผู้แทนไปทำคิวซีแล้ว แม้กระนั้นหากผลิตแล้วมาบอกว่ามิได้ประสิทธิภาพ ก็จำเป็นต้องมาพิสูจน์กันและก็เรื่องค่าผลิตภัณฑ์สามารถเรียกร้องได้

หัวข้อนี้ก็มีเงื่อนไขอีก เพราะว่าการร้องทุกข์แก่ความ 2 ปี แม้กระนั้นเวลาผ่านมาแล้วเกือบจะ 2 ปี ทั้งคู่คนพึ่งออกมา โดยที่คุณกบและก็คุณต่ายบอกเหตุผลว่า ในปี 2564 หากแม้พวกเราจะมีหลักฐานทุกสิ่งครบ พร้อมยื่นฟ้อง แม้กระนั้นกระแสของพิมรี่พายแรงมากมาย ในขณะนั้นมีเรื่องมีราวสถานพยาบาลของพิมรี่พายมาก่อน และก็ยังมีบุคคลที่เข้าข้างพิมรี่พายเยอะแยะ ทางคุณต่ายแล้วก็คุณกบขาดเงินเลย ยังขาดเงินไปว่าจ้างทนายความ แล้วก็ตอนนั้นคิดแม้กระนั้นจะหารายได้เพื่อเอามาหมุนโรงงานสิ่งเดียว ทำให้เดี๋ยวนี้พึ่งออกมา

ส่วนปลาแดกที่ผลิตออกมาแล้วพิมรี่พายไม่เอานั้น ไม่อาจจะนำไปขายได้ ด้วยเหตุว่าขวดปั๊มว่า แม่พิม รวมทั้งจำต้องทำลายปลาแดกทิ้ง

ส่วนในกรณีนี้จะเรียกร้องค่าเสียหายเรื่องให้สร้างโรงงานเพื่อมารองรับกำลังในการผลิตน้ำปลาร้าแม่อิพิมนั้น จัดว่ายากมากมาย เพราะเหตุว่าไม่มีข้อตกลงกัน ที่ดินก็เป็นของคุณกบ สร้างเสร็จโรงงานก็เป็นของคุณกบ หากแม้พิมรี่พายบอกในตอนแรกว่า อยากได้กำลังในการผลิตถึง 10 ล้านขวด ทำให้ท่านต่ายแล้วก็คุณกบไปสร้างโรงงานเพื่อรองรับกับความอยากได้ได้ แม้กระนั้นใบ PO นั้นออกมาเพียงแค่ 1 ล้านขวด อย่างงั้นอาจส่งผลให้เคสนี้ยาก ด้วยเหตุว่าหลักฐานมีเพียงแค่คำบัญชาซื้อ 1 ล้านขวด ไม่ใช่ 10 ล้านขวด

ส่วนเรื่องฉลากนั้น จำเป็นต้องให้ทางผู้เสียหายไปแจ้งเหตุ ถ้ามีหลักฐานว่าพิมรี่พายเอาฉลากที่เป็นชื่อของโรงงานคุณกับรวมทั้งคุณต่าย ซึ่งมี อย. ไปสวมให้กับโรงงานที่ไม่มี อย. แบบงี้บางทีก็อาจจะเข้าเกณฑ์ปลอมเอกสาร นับว่าเป็นอีกคดีหนึ่ง

คุณต่าย คุณกบ ตบท้าย ชีวิตราวกับดิ่งเหว ที่จำเป็นต้องกล่าว ด้วยเหตุว่าผลิตน้ำปลาร้าให้หลายที่

ท้ายที่สุด คุณต่ายกล่าวว่า พวกเราต้องการคุย ต้องการไกล่เกลี่ย มากยิ่งกว่าการขึ้นโรงขึ้นศาล ที่ตนมาออกด้วยเหตุว่าต้องการคุ้มครองป้องกันโรงงาน โรงงานตนผลิตให้หลายแบรนด์ และก็ตนจำต้องขออภัยคุณกบมากมาย (ต่างคนต่างร้องไห้) ที่นำพาเขามาให้ มาทำให้ท่านกบเสียหายขนาดนี้ ราวกับพาคนๆหนึ่งมาทำให้พังทลาย จากโรงงานปลาร้าชั้น 24 ชั่วโมงนี้ไม่เหลืออะไรเลย ตนเชื่อถือในความดีความชอบ ที่จะต้องออกมาด้วยเหตุว่าเห็นอกเห็นใจคุณกบ

พวกเราจมลงสู่เหว คนงานไม่มีงานทำ คุณต่ายยืนร้องไห้มองดูโรงงานตนเอง พวกเราสร้างโรงงานนี้มาเพื่อเขา แต่ว่าคุณกบได้เสนอแนะปลาร้าของอีกเจ้ามาให้ และก็ดึงพวกเราขึ้นจากเหว