เมื่อวันที่ 24 มิถุนายน 2567 เวลาประมาณ 07.20 น. ได้มีรายงานเหตุการณ์สะเทือนขวัญจากโรงเรียนมัธยมศึกษาแห่งหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมา นักเรียนชายวัย 17 ปีระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 พลัดตกจากอาคารเรียนสูง 9 ชั้น เสียชีวิตอย่างสยดสยองบริเวณพื้นปูนหน้าอาคาร
หลักฐานเบื้องต้น
จากการตรวจสอบของเจ้าหน้าที่โรงเรียน พบกระเป๋านักเรียนของผู้เสียชีวิตถูกทิ้งไว้บริเวณชั้น 8 ของอาคารเดียวกัน ทำให้เชื่อว่าเหตุเลวร้ายนี้น่าจะเกิดขึ้นตั้งแต่คืนก่อนหน้า ครอบครัวของนักเรียนต้องเผชิญกับความสูญเสียอย่างสุดซึ้ง พวกเขาทุกคนร้องไห้เสียใจไม่หยุดหย่อน
เหตุการณ์ซ้ำซากในอดีต
น่าสนใจว่า โรงเรียนแห่งนี้เคยประสบเหตุการณ์ใกล้เคียงกันมาแล้วเมื่อปี 2565 เด็กนักเรียนชาย ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ได้กระโดดจากอาคารเรียนเดียวกันนี้ลงมาจากชั้น 6 จนเสียชีวิต สาเหตุคาดว่ามาจากปัญหาส่วนตัว นอกจากนี้ในปีเดียวกันนั้น โรงเรียนมัธยมศึกษาอีก 2 แห่งในจังหวัดนครราชสีมาก็ประสบเรื่องราวเลวร้ายคล้ายคลึงกัน
มาตรการป้องกัน
หลังจากเกิดเหตุการณ์ครั้งก่อน สถานศึกษาต่างๆ ในจังหวัดนครราชสีมาได้ดำเนินมาตรการเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดซ้ำอีก ประกอบด้วย:
- สำรวจจุดเสี่ยงและจุดอับตามอาคารเรียน
- เพิ่มความเข้มงวดในการควบคุมพื้นที่เสี่ยง
- ประสานนักจิตวิทยาให้อบรมครูที่ปรึกษาและนักเรียนกลุ่มเสี่ยง
- ให้ครูที่ปรึกษาและครูประจำชั้นคัดกรองนักเรียนกลุ่มเสี่ยงโรคซึมเศร้า
- นักเรียนกลุ่มเสี่ยงจะได้รับการปรึกษาจากนักจิตวิทยา
แม้ว่าจะมีมาตรการดังกล่าว แต่เหตุการณ์โศกนาฏกรรมก็ยังคงเกิดขึ้นซ้ำอีกครั้ง ซึ่งเป็นเรื่องน่าเศร้าใจอย่างยิ่ง
บทสรุป
การสูญเสียลูกหลานอันเนื่องมาจากปัญหาสุขภาพจิตในสถานศึกษาถือเป็นเรื่องที่ทุกฝ่ายต้องให้ความสำคัญ แม้ว่าจะมีมาตรการป้องกันอยู่บ้างแล้ว แต่ควรมีการทบทวนและปรับปรุงให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์เลวร้ายซ้ำรอยอีกในอนาคต